Πνευματικοί Λόγοι.

12  ΡΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ.

• Ἡ ψυχή εἶναι πολύ βαθιά καί μόνο ὁ Θεός τή γνωρίζει.
• Γιατί νά κυνηγάμε τά σκοτάδια; Νά, θά ἀνάψουμε τό φῶς καί τά σκοτάδια θά φύγουν μόνα τους.
• Θά ἀφήσουμε νά κατοικήσει σ’ὅλη τήν ψυχή μας ὁ Χριστός καί τά δαιμόνια θά φύγουν μόνα τους.
• Μπορεί κάποιος νά μιλάει γιά τίς ἁμαρτίες του καί νά εἶναι ὑπερήφανος, κι ἄλλος νά μιλάει γιά τίς ἀρετές του καί νά εἶναι ταπεινός.
• Δέ γίνεται κανείς χριστιανός μέ τήν τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά!
• Ἄν θέλεις μπορείς νά ἁγιάσεις καί μέσα στήν Ὀμόνοια.
• Ὁ Θεός μᾶς ἀγαπάει πολύ, μᾶς ἔχει στό νοῦ Του κάθε στιγμή καί μᾶς προστατεύει. Πρέπει νά τό καταλάβουμε αὐτό καί νά μή φοβούμαστε τίποτε.
• Νά παρακαλᾶς τό Θεό νά συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες σου κι ὁ Θεός, ἐπειδή θά τόν παρακαλᾶς πονεμένος καί ταπεινωμένος, θά σοῦ συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες σου καί θά σέ κάνει καλά καί στό σῶμα.
• Ἡ μεγάλη λύπη καί ἡ στενοχώρια δέν εἶναι ἀπό τό Θεό, εἶναι παγίδα τοῦ διαβόλου.
• Ὁ Θεός φροντίζει ἀκόμη καί γιά τίςπιό μικρές λεπτομέρειες τῆς ζωῆς μας. Δέν ἀδιαφορεῖ γιά μᾶς, δέν εἴμαστε μόνοι στόν κόσμο.
• Νά γεμίσεις τή ψυχή σου μέ Χριστό, μέ θείο ἔρωτα, μέ χαρά. Ἡ χαρά τοῦ Χριστοῦ θά σέ γιατρέψει.
• Νά μήν ἐνδιαφέρεσαι ἄν σέ ἀγαποῦν, ἀλλά ἄν ἐσύ ἀγαπᾶς τό Χριστό καί τούς ἀνθρώπους. Μόνο ἔτσι γεμίζει ἡ ψυχή.
• Τό πᾶν εἶναι νά ἀγαπήσει ὁ ἄνθρωπος τό Χριστό καί ὅλα τά προβλήματα τακτοποιοῦνται.

ΤΟΥ  ΙΔΙΟΥ.

        

        Ὁ Χριστός θέλει καί εὐχαριστεῖται νά σκορπάει τή χαρά,

        νά πλουτίζει τούς πιστούς Του μέ χαρά. 

        Εὔχομαι  ἴνα ἡ χαρά ἡμῶν ἦ πεπληρωμένη. 

-----------------------------------------------------------------------------------

          

            Πρόσεχε τίς σκέψεις σου γίνονται λέξεις.

           Πρόσεχε τίς λέξεις σου γίνονται ἔργα. 

           Πρόδεχε τά ἔργα σου γίνονται συνήθειες.

           Πρόσεχε τίς συνήθειές σου γίνονται χαρακτήρας. 

           Πρόσεχε τό χαρακτήρα σου γίνεται πεπρωμένο.

-----------------------------------------------------------------------------------

ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΩ ΚΑΙ ΦΙΛΙΩΝΩ.....ΠΡΟΤΟΥ ΝΑ ΔΥΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ

Ὃταν ὲνα αὐτοκίνητο δέ λειτουργεῖ καλά βγάζει καυσαέρια καί κάνει θόρυβο, σημαίνει πώς γίνεται ἐνοχλητικό, βλαβερό καί ἐπικίνδυνο γιά τό περιβάλλον, γιά τή ζωή τῶν πεζῶν καί γιά τήν κίνηση τῶν ἂλλων ὀχημάτων. Πρέπει νά πάει ὁπωσδήποτε στό συνεργεῖο γιά ἐπισκευή.

Συχνά ἡ συμπεριφορά μας ἒχει περίπου τά ἲδια συμπτώματα μέ τοῦ αὐτοκινήτου. Μέ τήν ὀργή καί τόν ἐγωϊσμό μας, μέ τά σφάλματα καί τά λάθη μας, διαταράσσουμε καί βλάπτουμε τή ζωή. Χαλάμε τή σχέση μας μέ τί θεό. Διακόπτουμε φιλίες. Διαλύουμε παρέες. Καταστρέφουμε τήν εἰρηνική ἀτμόσφαιρα τοῦ σπιτιοῦ. Αὐτός ὁ χωρισμός τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους καί μέ τό Θεό εἶναι ἡ ἁμαρτία.

Ὁ Χριστός, στήν ἐπί τοῦ ὃρους ὁμιλία του, εἶπε:Δέν ὠφελεῖ νά προσφέρεις δῶρα καί θυσίες στό Θεό, ὃταν δέν εἶσαι συμφιλιωμένος μέ τό διπλανό σου. Γι αὐτό, ἂν τήν ὣρα πού προσφέρεις κάτι στό θυσιαστήριο, πού πηγαίνεις τό πρόσφορο στό ναό, θυμηθεῖς πώς κάποιος ἒχει κάτι ἐναντίον σου, πήγαινε πρώτα νά συμφιλιωθεῖς μέ τόν ἀδελφό σου καί ὓστερα ἒλα νά προσφέρεις τά δῶρα σου.

            Ἡ Ἐκκλησία σάν μάνα μᾶς συμβουλεύει: Ὃταν ὀργίζεσαι, νά μή φτάνεις στό σημεῖο νά κόβεις τή σχέση σου μέ τούς ἂλλους. Κι ἂν συμβεῖ κάτι τέτοιο, τότε γρήγορα, προτοῦ νά δύσει ὁ ἦλιος, πάρε τήν πρωτοβου- λία καί μόνοιασε μέ τόν ἂλλον. Ξεπέρασε τίς διαφορές σου μαζί του καί φίλιωσε.

            Κι ἂν τό κακό πού προξένησες ἦταν πολύ σοβαρό, τότε πήγαινε στήν Ἐκκλησία. Ἐκεῖ, στόν ἱερέα –πνευματικό, ὁμολόγησε τά σφάλματά σου καί πάρε ἀπόφαση γιά διόρθωση καί ἀλλαγή πορείας στή ζωή σου. Δέν ὑπάρχει κανένας πού νά μήν κάνει λάθη καί ἁμαρτίες, παρά μόνο ὁ μεγάλος ἀδελφός μας, ὁ Χριστός.

            Ὃταν ἀλλάζεις τρόπο στή σκέψη καί στή συμπεριφορά σου, ὃταν μετανοιώνεις, τότε φιλιώνεις μέ τούς ἂλλους καί μέ τό Θεό. Τότε ἡ ζωή ξαναγίνεται ὂμορφη μέσα σου καί γύρω σου.

-----------------------------------------------------------------------------------

Ένας αγαθώτατος ερημίτης γειτόνευε με κάποιον τεμπέλη Μοναχό, που βαρειόταν να δουλέψει και για να ζήσει πήγαινε κρυφά στην καλύβη του γείτονά του και του έκλεβε τα πράγματα. Ο Ερημίτης το είχε καταλάβει, αλλά δεν έκανε ποτέ του λόγο γι' αυτό στον ένοχο.
-Για να κάνει τέτοια πράξη, θα έχει πολλή ανάγκη ο Αδελφός, έλεγε συχνά στον εαυτό του ο αγαθός Γέροντας.
Δούλευε όμως σκληρά, για να καταφέρει να ζήσει και μ' όλο τούτο, υστερείτο, γιατί ο κλέπτης παίρνοντας για κουταμάρα τη σιωπή του είχε εντελώς αποθρασυνθεί και δεν του άφηνε σχεδόν ούτε ψωμί να φάγει.
Έφθασε η ώρα να κοιμηθεί ο Ερημίτης κι οι Αδελφοί της σκήτης μαζεύτηκαν γύρω του να πάρουν την ευχή του. Ανάμεσά τους ο ετοιμοθάνατος είδε εκείνον που τόσα χρόνια τον είχε κάνει να υποφέρει με τις κλεψιές του. Του έγνεψε να πάει κοντά του, και , όταν εκείνος πλησίασε, πήρε τα χέρια του μέσα στα δικά του κι άρχισε να τα φιλεί.
-Ευχαριστώ τα χέρια αυτά, έλεγε, που έγιναν αφορμή να βρω σήμερα τον Παράδεισο.
Αν μάθεις πως κάποιος σε μισεί και σε κακολογεί – λέγει ένας από τους Πατέρες- μη του κρατάς κακία. Αν μπορείς μάλιστα στείλε του ένα δώρο. Έτσι θα έχεις το θάρρος να πεις στον Χριστό την ώρα της Κρίσης
-Άφες μου, Δέσποτα, τα οφειλήματά μου, καθώς και εγώ αφήκα τα οφειλήματα του πλησίον μου.